Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu

---

Zbiory

Obszar Muzeum Wsi Mazowieckiej zajmuje powierzchnię wynoszącą 60,5 ha, znajdując się na styku rzek Sierpienicy i Skrwy. W jego ramach zgromadzono ponad 80 obiektów różnorodnej architektury, zarówno małej, jak i dużej.

W skład interesującej ekspozycji wchodzą: 11 zagród chłopskich z przełomu XIX i XX wieku, zrekonstruowany dworek szlachecki, drewniany kościół z XVIII wieku z miejscowości Drążdżewo, a także wiatrak, który jest przykładem najstarszego i najbardziej rozpowszechnionego w Europie typu młynów wiatrowych, zwany koźlakiem. Ponadto w muzeum znajdują się wystawy stałe, prezentujące galerię rzeźby ludowej oraz powozownię, co sprawia, że aktualnie liczba zgromadzonych eksponatów przekracza 13 000.

Układ przestrzenny zrekonstruowanego skansenu nawiązuje do charakterystycznego dla polskich ziem typu osad rolniczych, podkreślając wierne odwzorowanie stanu zagród sprzed ich translokacji z czasów ich największej świetności. Sierpecki skansen jest w ciągłym procesie rozbudowy, co oznacza, że niebawem przybyli goście będą mieli szansę zobaczyć nową formę wsi – wioskę przydrożną, która obejmie 38 obiektów, w tym karczmę, kuźnię, budynki plebańskie oraz kilka zagród.

Kinematografia

Na terenie skansenu w Sierpcu miały miejsce niezwykle ważne wydarzenia w polskiej kinematografii, które przyciągnęły uwagę wielu twórców filmowych. W tym malowniczym miejscu nakręcono sceny do kilku znakomitych filmów, w tym:

• Ogniem i mieczem (1999) w reżyserii Jerzego Hoffmana – do filmu zbudowano dodatkowy dwór w Rozłogach,
• Pan Tadeusz (1999) w reżyserii Andrzeja Wajdy – zdjęcia obejmowały m.in. słynny koncert Jankiela,
• Szwadron (1982) w reżyserii Juliusza Machulskiego – do tego filmu wykorzystano karczmę z Sochocina, która zagrała karczmę Pohulanka.

Te produkcje filmowe nie tylko uwieczniły urok Mazowsza, ale również przyczyniły się do popularyzacji skansenu jako miejsca inspirującego dla artystów.

---

Oceń: Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu

---