Daniel Rycharski, urodzony w 1986 roku w Sierpcu, to uznawany polski artysta i grafik, który zdobył stopień doktora nauk o sztukach pięknych w 2013 roku. W 2016 roku został laureatem prestiżowej nagrody Paszport „Polityki”, co znacząco podkreśla jego wkład w współczesną scenę artystyczną w Polsce.
Rycharski jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, która stanowi fundament jego artystycznej edukacji. Jego prace koncentrują się na tematyce współczesnej polskiej wsi oraz jej tożsamości, co jest szczególnie widoczne w projektach realizowanych w jego rodzinnej miejscowości Kurówko.
Obecnie pracuje jako adiunkt na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z przyszłymi pokoleniami artystów. Jego twórczość nie ogranicza się jedynie do klasycznych tematów; Rycharski często porusza kwestie wiary i religii, badając złożone relacje między Kościołem katolickim a osobami LGBT przez pryzmat swojej osobistej perspektywy jako wierzącego geja.
Twórczość
W okresie między 2005 a 2009 rokiem, Daniel Rycharski rozpoczął studia z zakresu grafiki na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, gdzie obecnie jest wykładowcą w Katedrze Multimediów. Podczas swojego czasie studenckiego, Rycharski był również doktorantem w pracowni interdyscyplinarnej Zbigniewa Sałaja oraz prof. Grzegorza Sztwiertni na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.
W trakcie studiów Rycharski, obracając się w artystycznym środowisku, współtworzył grupę artystyczną razem z Sławomirem Shutym. W 2009 roku po ukończeniu nauki, powrócił do rodzinnego wsi Kurówko, traktując przestrzeń wokół siebie jak swoją osobistą pracownię artystyczną.
W 2008 roku artysta wraz z pisarzem Sławomirem Shutym stworzył wideo pod tytułem Oblubienica, które opowiada o wiejskiej dziewczynie w poszukiwaniu szczęścia i sensu w życiu. Powstał również teledysk Do czego mnie matka urodziła (2008), ukazujący życie młodej kobiety w ubogiej wsi Kurówko. W jego dorobku artystycznym znajduje się również performance Zapładnianie (2010), w którym Rycharski łączy swoje nagie ciało z ziemią jako symboliczne połączenie. Kolejnym dziełem jest dokument Legenda Kineform (2012), stworzony współpracy z Michałem Zawadą, który poświęcony jest improwizowanym pokazom świetlnym Andrzeja Pawłowskiego z lat 50. XX wieku.
W 2012 roku artysta zdobył tytuł Kulturysty Roku przyznawany przez Polskie Radio Program III. Rok później jego mural, który namalował na domu dziadków, zyskał popularność dzięki reportażowi Uwaga! emitowanemu przez TVN. Inspiracją dla tego malunku były opowieści o fantastycznych stworzeniach z okolicznych lasów, które spowodowały narodziny serii kilkudziesięciu malowideł umieszczonych na budynkach danego regionu, co sprawiło, że Rycharski został uznany za twórcę wiejskiego street artu.
Artysta kontynuował swoją twórczość poprzez zorganizowanie ogrodu z zepsutych maszyn rolniczych i stworzenie instalacji Galeria Kapliczka, stanowiącej miejsce kultu sztuki współczesnej. Znajduje się ona na 13 arach pola przekazanych przez lokalnego sołtysa. Rycharski skonstruował również bramę w stylu metaloplastyki na 150-lecie zniesienia pańszczyzny oraz instalację Multimedialne strachy na dziki i ptaki (2011), która służy jako dokumentacja powstania tego dzieła, łączącego elementy sztuki z potrzebami społeczności.
Pomnik Chłopa, stworzony przez Rycharskiego, od 2015 roku podróżuje po Mazowszu i Małopolsce. Jego przyczepa z około 4-metrowym wysięgnikiem, na którym siedzi chłop, była prezentowana przed Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w czasie wystawy Co widać. Inspiracja dla tej pracy pochodzi z grafiki Albrechta Dürera, która przywołuje pomnikowe wersje pamięci o wojnch chłopskich z XVI wieku. Artysta porusza w swoich pracach problemy społeczne związane z wiejskim życiem i ujawnia często ukryte stereotypy.
W 2020 roku zorganizował projekt, w ramach którego rolnicy i rolniczki zaakceptowali na tydzień gejów i lesbijki z Warszawy, co miało na celu załamanie stereotypów i nawiązanie współpracy między różnymi środowiskami. Projekt nosił tytuł Opieka rodzinna i nawiązywał do historii funkcjonującego w Choroszczy szpitala psychiatrycznego, podkreślając, że polskie społeczeństwo zmaga się z problemami oraz potrzebą zrozumienia różnorodności.
Jego współpraca z rozmaitymi grupami, w tym stowarzyszeniami rolniczymi, kołami gospodyń wiejskich i osobami LGBT+, pozwala na rozwój jego twórczości oraz skierowanie uwagi na społeczne problemy. Prace Rycharskiego są analizowane przez badaczy, takich jak dr hab. Tomasz Rakowski z Uniwersytetu Warszawskiego, a artysta prowadzi dialog z antropologami i kulturoznawcami.
W 2016 roku otrzymał prestiżową nagrodę Paszport „Polityki” w kategorii sztuki wizualne. W przypadku wystawy Strachy w Muzeum Sztuki Współczesnej w Warszawie, był nominowany w plebiscycie kulturalnym O!Lśnienia 2020, organizowanym przez Onet. Jego wizerunek pojawił się także na okładce dwumiesięcznika Replika w marcu 2017 roku.
W 2021 roku powstał film Wszystkie nasze strachy, inspirowany życiem i twórczością Rycharskiego, który zdobył pięć Złotych Lwów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Wystawy
Daniel Rycharski jest artystą, który zaprezentował swoje prace na licznych wystawach. Do najważniejszych z nich należą:
- – Street art na wsi, Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu (2012),
- – Co widać. Polska sztuka dzisiaj, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2014),
- – Into the Country, Salt Ulus w Ankarze, Turcja (2014),
- – Sztandary św. Ekspedyta 2015–2016, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2015–2016),
- – Robiąc użytek. Życie w epoce postartystycznej, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa (2016),
- – Późna polskość w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2017). Na tej wystawie artysta zaprezentował dwie prace: Brama na 150. rocznicę zniesienia pańszczyzny oraz Krzyż,
- – Daniel Rycharski. Strachy w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2018), kurator: Szymon Maliborski,
- – Umarła klasa, Gunia Nowik Gallery, Warszawa (2022).
Przypisy
- Daniel Rycharski, Dead Class [online], Gunia Nowik Gallery [dostęp 14.02.2024 r.] (ang).
- Nagrody - Wszystkie nasze strachy (2021) [online], Filmweb [dostęp 25.07.2023 r.] (pol.).
- a b #OdkrywamySię. Daniel Rycharski: to, co mówił Chrystus, nie jest homofobiczne [online], Onet Kultura, 30.10.2021 r. [dostęp 19.10.2022 r.] (pol.).
- StachS. Szabłowski StachS., Daniel Rycharski – bohater naszych czasów [online], zwierciadlo.pl, 2021 [dostęp 19.10.2022 r.] (pol.).
- „Wszystkie nasze strachy”, reż. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt [online], Culture.pl [dostęp 17.06.2022 r.] (pol.).
- „Widzę osoby LGBT jako tych, którzy naśladują Chrystusa przez swoje cierpienie”. Fragment książki „Polacy pod tęczową flagą” [online], gazetapl [dostęp 19.10.2022 r.] (pol.).
- „Współczesność wsi” – spotkanie wokół nowegu numeru „Autoportretu” – Daniel Rycharski. [dostęp 19.10.2022 r.]
- MonikaM. Kurek MonikaM., Rozmawiamy z artystą Danielem Rycharskim, który wysłał gejów na wieś pod opiekę rolników [online], 2020.
- AgnieszkaA. Sural AgnieszkaA., Daniel Rycharski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 18.10.2022 r.] (pol.).
- Daniel Rycharski „Strachy”. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. [dostęp 21.02.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (22.02.2019 r.)] (pol.).
- Daniel Rycharski „Legenda Kineform”. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. [dostęp 21.02.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (19.07.2016 r.)] (pol.).
- Daniel Rycharski „Oblubienica”. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. [dostęp 21.02.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (03.05.2017 r.)] (pol.).
- Marcin Radomski: Rycharski: Miejska inteligencja traktuje wieś kolonialnie. 'Jeśli nie macie takiej kultury jak my, to nie macie żadnej’. Gazeta.pl. [dostęp 30.10.2016 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (23.10.2017 r.)] (pol.).
- Urszula Schwarzenberg-Czerny. Paszport do przyszłości. „Polityka”. 3 (3094), s. 80–82, 18.01.2017 r. ISSN 0032-3500.
- Tomasz Rakowski. oprowadza po wystawie „Daniel Rycharski. Strachy” – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 19.10.2022 r.] (pol.).
- Historie oddolne – źródła i metody – Uniwersytet Warszawski [online], informatorects.uw.edu.pl [dostęp 19.10.2022 r.] .
- Daniel Rycharski. Blog Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. [dostęp 23.06.2017 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (05.03.2019 r.)] (pol.).
- Laureat Paszportu Polityki wychodzi z szafy. Queer.pl. [dostęp 29.03.2017 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (05.03.2019 r.)] (pol.).
- Późna polskość w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. [dostęp 21.02.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (22.02.2019 r.)] (pol.).
- Dawid Gospodarek (03.07.2019): Rycharski: Projekt, w którym jest duch. Magazyn Kontakt. [dostęp 21.02.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (22.02.2019 r.)] (pol.).
- Daniel Rycharski Sztandar św. Ekspedyta – robiąc użytek. Making Use. [dostęp 18.02.2017 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (29.09.2017 r.)] (pol.).
- dr Daniel Rycharski. Akademia Sztuki. [dostęp 30.10.2016 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (24.07.2018 r.)] (pol.).
- Homofobiczne wyzwiska przed domem matki Rycharskiego. Queer.pl. [dostęp 12.09.2017 r.] [zarchiwizowane z tego adresu (19.01.2019 r.)] (pol.).
- Daniel Rycharski [online], www.akademiasztuki.eu [dostęp 19.10.2022 r.] (pol.).
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Cezary Zbierzchowski | Marzanna Graff | Abraham Neumann | Anna Jagodzińska | Tadeusz Paciorkiewicz | ŃemyOceń: Daniel Rycharski